Deze week hebben we sessie 10 en 11 gedaan van de CWops CW Academy Fundamental klas met Arthur PD4AVG en Frank PE1ODM. Helaas lukt het Frank niet om het bij te benen door persoonlijke omstandigheden. Afgesproken dat hij doet wat hij kan en anders niet. Morse code leren is onderdeel van onze hobby, zeker geen werk.

Voor Arthur gaat het steeds iets beter. Dat is erg leuk om te horen. Al blijven de codegroepen lastig en ook de korte zinnen zijn pittig. Zo herkenbaar voor mij. De kunst is om tijdens het luisteren te ontspannen en geen emotie toe te laten als: he? huh? wat? … Dus gewoon luisteren en lukt het niet, negeren en weer luisteren naar het volgende. Niet bang zijn voor het resultaat. Menselijk is dat je gaat balen van een foutje. Of als je iets niet goed kunt nemen. Dat neem je vervolgens weer mee naar de volgende opdracht waardoor de volgende opdracht ook weer mislukt. Het beste is om je hoofd steeds weer te resetten. Zo min mogelijk nadenken. We zitten in een leerproces en dan mag je fouten maken. Van fouten leer je. De frustratie houdt je scherp. EN lukt het? Vier dan jouw successen, hoe klein ook! En neem de tijd. Accepteer de tijd die nodig is. En het belangrijkste: vergeet vooral niet waarvoor je het doet!

Arthur stuurde een erg leuk en passend filmpje van POTA Babe (ik heb haar naam niet verzonnen), ofwel Teri KO4WFP over wat ik bedoel:

Donderdag, lange sessie dag
Op donderdag was het weer tijd voor de lange sessie. Bij Frank lukte het helaas niet en is halverwege uit de meeting gegaan. Iets proberen te forceren heeft geen zin. Het is zaak om het leuk te blijven vinden en de motivatie daarmee te behouden. Ga je forceren dan gaat de lol eraf en ook de motivatie. Even een pas op de plaats is dan goed, om het op een later tijdstip weer op te pakken. Dat is wat Frank wil en ik laat Frank ook zeker niet los.

Arthur gaat gestaag door met lichte verbeteringen en seinen gaat steeds beter. Vooral het iambic seinen moet beter en daarvoor heb ik al documenten gemaakt. Deze moet ik nog voorzien van commentaar en dan ga ik dat met de studenten delen. Met Iambic seinen verdwijnt de ‘houterige klank’ en je maakt aanzienlijk minder vinger en polsbewegingen. We leggen voor nu even de nadruk op Iambic-A.

Maandag vroeg Arthur of het mogelijk was om een voortgangstestje te sturen en dat doen we uiteraard graag! Zijn score: 60% en 100%…. wat goed!!! Na het bespreken van het huiswerk hebben we weer QSO’s geoefend. Afwijkingen in ‘de standaard’ zijn nog lastig maar zo zal het on-air ook gaan. Niet iedereen seint dezelfde gegevens in dezelfde volgorde. Ook afkortingen verschillen soms zoals bij deze:

GUD of GD
TKS of TNX
CPI of CPY
PLS of PSE
SRI of SRY
etc……

Bij het oefenen riep ik als eerste CQ en Arthur kreeg van mij als reactie: GE UR RST 549 BK
In het QSO waarin Arthur CQ riep heb ik de call van mijn mentor Daniel M0SDB gebruikt en stuurde als rapport 579 en sloot af met: BK GL GD DX 73 TU E E

Dit maakte het voor Arthur even lastig. Maar na een paar keer lukte het dan toch om het compleet te krijgen. Het blijft een leuke manier om met de cursisten bezig te zijn. Na deze week nog 4 sessies, dus 2 weken. Als afsluiting is het de bedoeling dat de studenten minimaal 3 QSO’s hebben gemaakt. Ik hoop dat ik 1 van de drie mag zijn 😉

Na de sessie (die 20 minuten langer duurde) hebben we nog een hele tijd nagepraat over hoe leuk de (mijn) ervaringen zijn met CW (morse code). Hoe leuk, aardig en vooral behulpzaam de meeste mede CW operators zijn en welke wereld er voor je opengaat. Ook hebben we het nog even gehad over de drempel waar je overheen moet voordat je on-air gaat. We willen het liefst perfect kunnen nemen en seinen en dat is gewoon absoluut niet nodig.